کلمات هوش مصنوعی و حمل و نقل هوایی در کنار هم چه تجسمی به شما می دهد؟
احتمالا اولین فکری که می کنید هواپیما های بدون سر نشین است
اما در واقع تمام ارکان صنعت هوانوردی تحت تاثیر این فناوری قرار می گیرد
در واقع دستیابی به این فن آوری ها می تواند تقریباً همه جنبه های صنعت را در بر بگیرد.
سازندگان هواپیما و شرکتهای هواپیمایی در برنامه های کاربردی که از مسیر پرواز تا تجربیات مشتری ، منابع قابل توجهی را در فناوری های هوش مصنوعی سرمایه گذاری می کنند.
سیستم های خودکار سالها بخشی از حمل و نقل هوایی تجاری بوده است.
به خاطر استفاده از کنترل “پرواز با سیم” و سیستم های خودکار پرواز ، یادگیری ماشین (ML) و فناوری هوش مصنوعی به سمت یک عضو خدمه در کابین خلبان حرکت می کنند.
این سیستمها به جای کاهش بار کار در خلبانان ، در آستانه تبدیل شدن به یک کمک خلبان دیگر می باشد
برای متال (MCAS) برای افزایش ایمنی در صورت نیاز به جبران ویژگی های حمل و نقل هواپیما ایجاد شده اند.
آنها از داده های حسگر برای تنظیم سطوح کنترل به طور خودکار بر اساس شرایط پرواز استفاده می کنند.
اما سیستم های یادگیری ماشینی فقط به اندازه داده هایی که بدست می آورد خوب هستند.
در واگذاری بیشتر کارهایی که انسانها در یک محیط پرخطر به ML یا AI ریسک ذاتی وجود دارد که معدودی از مردم آن را درک می کنند.
اما در واگذاری بیش از حد این وظایف هم خطر های بسیاری نهفته است
همیشه این امکان وجود دارد که سیستم کار نکند و یا سنسور ها داده های درستی ارسال نکند
در این موقعیت ها همیشه وجود نیروی انسانی به شدت مورد نیاز است تا کنترل اوضاع را به دست گیرد
به نظر می رسد تا کنترل کامل توسط هوش مصنوعی هنوز مدتی باید صبر کرد
