تشخیص چهره یک نرم افزار بیومتریک است که با مقایسه و تجزیه و تحلیل الگوهای بر اساس خطوط صورت فرد ، می تواند یک فرد را به طور منحصر به فرد شناسایی یا تأیید کند. این نرم افزار بیشتر برای اهداف امنیتی مورد استفاده قرار می گیرد ، هرچند علاقه زیادی به سایر زمینه های استفاده وجود دارد. در حقیقت ، فناوری تشخیص چهره توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده است زیرا این امکان را برای طیف گسترده ای از برنامه های مربوط به اجرای قانون و همچنین سایر شرکت ها دارد.
روشهای مختلف تشخیص صورت در حال استفاده است. مانند روش تشخیص کلی تطبیق چهره و روش تطبیق ترکیب منطقهای تطبیقی. بیشتر سیستم های تشخیص صورت بر اساس نقاط مختلف گره در چهره انسان عمل می کنند. مقادیر اندازه گیری شده در برابر متغیر مرتبط با نقاط چهره یک شخص در شناسایی و یا تأیید صحیح شخص به شما کمک می کند. با استفاده از این تکنیک ، برنامه ها می توانند از داده های گرفته شده از چهره استفاده کنند و افراد هدف را به صورت دقیق و سریع شناسایی کنند. تکنیک های تشخیص چهره با رویکردهای جدید مانند مدل سازی 3 بعدی به سرعت در حال تکامل هستند و به غلبه بر مسائل با تکنیک های موجود کمک می کند.
مزایای بسیاری در ارتباط با تشخیص صورت وجود دارد. در مقایسه با سایر تکنیکهای بیومتریک ، این نرم افزار ماهیت غیر تماسی دارد. تصاویر چهره را می توان از فاصله دور ضبط کرد و بدون نیاز به تعامل با کاربر / شخص ، می توان آنالیز کرد. در نتیجه ، هیچ کاربر نمی تواند با موفقیت از شخص دیگری تقلید کند. این نرم افزار می تواند به عنوان یک اقدام امنیتی عالی برای ردیابی زمان و حضور در آن عمل کند. همچنین این فنآوری ارزان قیمت است .
اشکالات خاصی در ارتباط با تشخیص صورت وجود دارد. اول اینکه فقط می تواند افراد را در شرایطی که شرایط از قبیل نورپردازی مطلوب است شناسایی کند. در صورت عدم وجود نور کافی یا مبهم بودن صورت، این برنامه نمی تواند قابل اعتماد باشد. نقطه ضعف دیگر این است وقتی حالت صورت متفاوت است، کمتر موثر است
